بررسی و تبیین مفهوم محله سالم در محلات سنتی ایران (مطالعه موردی: محله امام زاده یحیی تهران)

  محیط یکی از عوامل تعیین کننده سلامت انسان‌هاست و در سال‌های اخیر نتایج حاصل از تحقیقات علمی بر اهمیت نقش برنامه‌ریزی و فرم شهرها و بخصوص محله‌های شهری؛ بر سلامت انسان‌ها و ایجاد محلاتی پایدار و سالم و اجتناب از پراکنده رویی شهری تاکید می‌ورزد. در این پژوهش با هدف شناسایی عوامل تاثیر گذار بر سلامت افراد در مقیاس محلی و نحوه تاثیر فرم کالبدی و کیفیت محیط بر سلامت افراد سعی بر این بوده است که با بررسی ادبیات مربوط به سلامت، محیط، برنامه‌ریزی شهری و روابط متقابل آنها، مهمترین شاخص‌های اثر گذار بر سلامت افراد در مقیاس محلی استخراج شده و به بررسی آن در یک محله سنتی پرداخته شود. به این منظور پرسشنامه‌ طراحی و برای هر یک از شاخص‌های منتخب تحقیق، از چندین متغیر استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری داده‌های پرسشنامه‌ای نشان داد که هیچ یک از شاخص‌های در نظر گرفته شده برای بررسی وضعیت سلامت در نمونه مورد مطالعه در حد مطلوبی نیستند. دیگر نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده آن است که شاخص‌های اجتماعی و کالبدی چون احساس تعلق به محله و روابط اجتماعی، میزان مشارکت در امور محله و احساس ایمنی و امنیت در محیط مسکونی، کیفیت محیط زیست و نحوه طراحی و برنامه‌ریزی شبکه ارتباطی، مسکن و امکانات و تسهیلات محله می‌توانند از عوامل تاثیر گذار بر سلامت و کیفیت زندگی افراد باشند و برنامه‌ریزی شهری با حوزه‌های مختلف اثر گذاری خود می‌تواند نقش موثری در بهبود هریک از شاخص‌های فوق و در نتیجه ارتقای سلامت افراد ایفا نماید .